Historia szkoły

Szkoła w Kocierzu Moszczanickim działała już pod koniec XIX wieku. Nauka odbywała się w jednej z izb, w wybudowanej w roku 1892 i wkrótce wynajętej na potrzeby szkoły, chacie. Wiadomo to z przekazów ustnych ludzi urodzonych około roku 1920, którzy twierdzili, że ich rodzice, w dzieciństwie, uczęszczali na naukę właśnie do tego budynku. Właścicielem chaty był Franciszek Słonka, który mieszkał w budynku o numerze 60. Nazywano go „Tokarzem”, z racji wykonywanego zawodu. Szkoła zajmowała dużą izbę, właściciele małą i kuchnię. W tym czasie szkoła z pewnością podlegała dziedzicowi z Moszczanicy, do którego należała ta część Kocierza (stąd też pochodzi drugi człon nazwy miejscowości).

Jedna z pierwszych, pisemnych informacji, dotyczących tego obiektu, pochodzi z kart sprawozdania z organizacji szkoły z 1925 roku i brzmi „Budynek własny szkoły zbudowany z drewna w czasach zaborczych, w 1915 r. wyremontowany”. Odrestaurowany, zabytkowy dziś budynek można dziś oglądać przy ul. Ogrodowej 2.

Dzięki działaniom Rady Szkolnej Miejscowej w 1924 r. udało się wybudować nowy budynek szkoły. Składał się on z dwóch izb lekcyjnych, sieni, stajenki, drewutni i dwóch mieszkań dla nauczycieli (2 izby i kuchnia). Nauka w tym budynku odbywała się do roku 1954, kiedy został on przeniesiony do przysiółka Łysina. Służył tamtejszym uczniom i społeczności do około roku 2000. Został wtedy sprzedany osobie prywatnej.

Od roku 1952 nauka odbywa się w dzisiejszym budynku szkoły, którego budowa rozpoczęła się w roku 1948.

Od 1918 r. Szkoła podlegała Powiatowemu Inspektoratowi Szkolnemu w Żywcu, działającemu w Obwodzie Szkolnym w Bielsku pod nadzorem Kuratorium Okręgu Szkolnego Krakowskiego. Początkowo była to szkoła 4–5 oddziałowa i uczęszczało do niej 50–100 uczniów. Prowadzona była przez Radę Szkolną Miejscową, która składała się z przedstawicieli ludności i kierownika szkoły. W Zbiorach Państwowego Archiwum w Żywcu znajduje się dokument z 1924 r. zawierający imienny wykaz członków Rady. Obwód szkoły obejmował przysiółki: Kocierz, Wysokie, Bednarzówkę, Miasteczko i Łopaci Łaz.

Najstarszy zachowany dziennik lekcyjny pochodzi z roku szkolnego 1923/1924. Prowadziła go „Gospodyni klas” p. Maria Gąsiorkowa. Pierwszym rokiem w pełni udokumentowanym jest rok szkolny 1930/1931. Kompletna informacja o szkole znajduje się na druku Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego. W szkole uczyło wtedy 2 nauczycieli – wspomniana p. Maria Gąsiorkowa oraz p. Anna Zając. Tygodniowe pensum nauczyciela wynosiło wtedy 36 godzin. Religii uczył wówczas ks. Józef Sasnal. Nauczyciele otrzymywali wynagrodzenie od państwa, ksiądz – od gminy. W szkole uczyło się wtedy 138 uczniów. Nauczane przedmioty to: j. polski, rachunki, śpiew, roboty, rysunki, gimnastyka. Szkoła prowadziła świetlicę, chór szkolny, teatr szkolny, Koło Młodzieży oraz Związek Strzelecki.

Główne dokumenty pracy szkoły, z tego i późniejszego okresu znajdują się w Archiwum Państwowym w Żywcu i obejmują: Metrykę Szkolną (zawierającą ewidencję uczniów), dzienniki lekcyjne, projekty organizacyjne, plany pracy kierownika szkoły i sprawozdania z organizacji pracy szkoły.

W czasie II wojny światowej nauczanie prowadzone było jawnie przez: p. Annę Zając i p. Stanisławę Świątek. Nauka obejmowała 30 godzin tygodniowo. Nie wolno było w tym czasie nauczać historii, geografii oraz przekazywać informacji o wybitnych Polakach. Od 1939 roku w szkole uczyło się ponad 170 uczniów a w roku 1944 – 183. Tajne nauczanie było niemożliwe, w związku z działalnością partyzantów i AK na terenie wioski oraz wywołanymi tym faktem częstymi obławami i kontrolami.

Po wojnie, 14 kwietnia 1945 roku, kierownikiem szkoły, noszącej wtedy nazwę Publiczna Szkoła Powszechna I Stopnia w Kocierzu Moszczanickim, została p. Anna Zając, którą we wrześniu tego roku zastąpiła p. Stanisława Świętek, pełniąca tę funkcję przez kolejnych 14 lat. Nauczycielami w tym czasie byli: ks. Augustyn Jarosz i p. Bronisława Pawlus, którą od 1946 zastąpiła p. Janina Kawecka. W roku szkolnym 1947/1948 w szkole pracowała p. Czesława Winkowska, a w kolejnym roku szkolnym kadrę nauczycielską stanowił ks. Augustyn Jarosz i p. Julian Satława. W szkole uczyło się do 180 uczniów w klasach I–VII.

W 1956 rozpoczęto elektryfikację wsi, a w 1960 roku zakupiono pierwszy telewizor „Orion” – co stanowiło dla mieszkańców dodatkowy magnes, sprawiający że szkoła była wiejskim centrum kultury.

W 1960 kierownikiem został p. Józef Pawlus. W tym czasie w szkole działał Komitet Rodzicielski z p. Władysławem Raczkiem w roli przewodniczącego. Organizowano zabawy dochodowe, kolonie letnie oraz: Dzień Kobiet, Dzień Matki, Dzień Dziecka i inne uroczystości.

W 1963 roku rozpoczęła działalność, prowadzona przez p. Juliana Szczygła – Sekcja Muzyczna.

W roku szkolnym 1965/1966 w szkole pojawił się pierwszy odbiornik radiowy „Bosman”. Do szkoły uczęszczało wtedy 159 uczniów.

Od roku 1966 w szkole uczyło się 165 uczniów, funkcjonowało 8 klas, a zatrudnionych było 6 nauczycieli. W tym czasie w szkole działało Szkolne Koło Sportowe, prowadzone przez p. Bogdana Matusika. Uczniowie brali udział w zawodach, w takich dyscyplinach jak: siatkówka, lekkoatletyka, tenis stołowy, rajdy narciarzy, rajdy górskie. Działała również 47 Drużyna Harcerska i 49 Drużyna Zuchów oraz Spółdzielnia Uczniowska, SKO i PCK.

W roku szkolnym 1971/1972 kierownikiem szkoły został p. Marian Tarasiuk.

W 1979 roku nazwa stanowiska „kierownik szkoły” została zastąpiona nazwą „dyrektor szkoły”. Do szkoły uczęszczało 135 uczniów.

W roku szkolnym 1981/1982 p.o. dyrektora szkoły pełnił p. Bogdan Matusik. Szkoła podlegała wówczas Zbiorczej Szkole Gminnej w Gilowicach – Ślemieniu, której dyrektorem był p. Józef Mirta.

Od 1982 roku funkcję dyrektora szkoły pełniła p. Maria Tarasiuk, grono pedagogiczne stanowiło 7 nauczycieli. W szkole uczyło się 133 uczniów.

Od 1984 dyrektorem szkoły była p. Anna Jagosz, do grona dołączył p. Jacek Baczyński, którego działalność w organizacji harcerstwa w szkole pamiętana jest do dziś.

Od 1986 dyrektorem był p. Bronisław Stachura.

W 1999 w wyniku reformy szkolnictwa w Polsce szkoła stała się szkołą 6 klasową. W związku z tą zmianą organizacyjną i wskaźnikami demograficznymi, w kolejnych latach liczba dzieci sukcesywnie spadała poniżej 100.

Od 2001 roku dyrektorem była p. Zofia Kuniec. W latach 2003–2006 szkoła prowadziła współpracę z zagranicznymi szkołami w ramach programu Sokrates Comenius, a rok później z lokalnymi i zagranicznymi szkołami w ramach projektu Small Grants.*

24 czerwca 2009 roku Rada Gminy Łękawica nadała szkole imię Adama Mickiewicza.

Rok szkolny 2012/2013 to  55 uczniów klas I–VI a w Oddziale Przedszkolnym – 12 (Rada Pedagogiczna to 11 nauczycieli). Wtedy to od 1 stycznia 2013 roku do 31 sierpnia 2017 roku prowadzenie szkoły zostało przekazane Stowarzyszeniu dla Rozwoju Kocierza Moszczanickiego i Okolic. Kolejnymi dyrektorami szkoły w tym czasie byli Katarzyna Pietraszko, Rafał Mołdysz oraz obecny dyrektor szkoły Jolanta Mieszczak.

Od 1 września 2017 r. szkoła wróciła pod władanie Urzędu Gminy w Łękawicy i od tego też momentu jest szkołą 8-klasową, zgodnie z aktualną reformą oświaty.

• Tekst napisany w oparciu o „Zarys Historii Szkoły Podstawowej im. Adama Mickiewicza w Kocierzu Moszczanickim”, Z. Kuniec, M. Kuniec, Kocierz M. 2009. oraz aktualną wiedzę K. Pietraszko:)