Noc przetrwania

        Pewnego dnia z moimi przyjaciółmi wypłynęliśmy na morze.  Morze było ciche, nic się nie działo i  zapowiadało się bezpiecznie. Było nas ośmiu : dwie dziewczyny i sześciu chłopców.

            Płynęliśmy już chwilę, gdy Adrian zauważył ciemne chmury.

– Musimy zmienić kurs, bo nadciąga burza – powiedział Adrian.

– Trzymać się, wielka fala idzie! -krzyknąłem.

Wszyscy się  czegoś złapali tylko ja nie zdążyłem. Porwało mnie i zniknąłem ze statku.

            Obudziłem się na wyspie. Wokół mnie była tylko woda. Przestraszyłem się,

że jestem sam,  więc poszedłem wzdłuż brzegu. Nagle zauważyłem kobietę, która leżała na piasku.

– Marta? – zapytałem zdziwiony.

– Ty żyjesz?! – zapytała zaskoczona Marta.

– Tak, tylko fala wyrzuciła nas na jakąś wyspę – odpowiedziałem.

– Co teraz z nami będzie?!- zapytała przerażona.

– Chodź,  musimy jakoś  przetrwać i wezwać pomoc !- krzyknąłem.

– Dobrze – odparła.

             Gdy zapadła noc zbudowaliśmy szałas z gałęzi, a Marta znalazła kokosy do zjedzenia. Przypomniało nam się również, że musimy zbudować znak SOS, aby wezwać pomoc. Tak zrobiliśmy i poszliśmy spać do szałasu.

             Następnego dnia usłyszeliśmy nad naszymi głowami odgłos helikoptera.      

Byliśmy uratowani!      

                                                                    autor: Dawid